Lullig stukje (op de bank)

Voordat ik het goed en wel in de gaten had was hij opgestaan en had hij me op de bank gegooid. Hij trok mijn schoenen uit en gooide ze op de grond.

‘Ik wil ze aanhouden,’ zei ik.

‘Ja,’ zei hij. ‘Dat wil ik ook. Maar eerst moeten al je kleren uit.’

Hij sjorde aan mijn kleren en trok alles uit. Ik wurmde mijn voeten weer in de schoenen. Daarna knoopte hij zijn gulp open. Ik zei tegen mezelf dat wat er ook ging gebeuren en hoe hij me ook zou nemen, ik zou de hakken de hele tijd aanhouden. Want dat zag er hartstikke sexy en geil uit.

Maar ook al had ik dan diepzwarte pumps aan met naaldhakken van een centimeter of tien, ik was toch niet helemaal van overtuigd van het plaatje.

Mijn hoofd voelde oververhit en hij keek moeilijk.

Hij bewoog steeds sneller en steeds harder. Als ik me concentreerde was het lekker. Alleen kon ik me niet zo lang concentreren.

Het hielp ook voor geen meter dat er twee volle mokken met koffie op de al tijden niet meer schoongemaakte tafel naast ons stonden, dat op tv een reclameblok was begonnen en dat mijn benen bleekwit waren. Ik deed mijn ogen dicht en ik voelde hem diep in me. Toen deed ik mijn ogen weer open. Op de zool van de rechterpump zat nog een groen, rond stickertje. De korting was 30% geweest. Gadverdamme. Ik had ermee op kantoor rondgelopen. Ik hield een tweede en derde vloek in en ik trok mijn knie naar me toe. Voorzichtig pulkte ik aan het stickertje terwijl ik naar hem keek. Hij merkte het niet. Met zijn ogen stijf dicht begon hij zwaarder te ademen.

Spread the love
Gepubliceerd op
Gecategoriseerd als lullig